UPGRADE… Voor mijn PC of mezelf?

UPGRADE… Voor mijn PC of mezelf?

Vandaag een speciale dag; 28 juni 2016. De verjaardag van mijn moeder.

Drie jaar geleden werd ze 60. Een dag die ik nooit meer vergeet. De dag waarop wij ‘s morgens hoorden dat Nina, lieve Nina was overleden; 11 jaar oud. Kleindochter van een nicht van mijn moeder. Waar zij, vanuit haar bed, ook zo mee meeleefde.
Maar het was ook de dag waarop mijn oudste zoon een hersenscan kreeg vanwege hevige hoofdpijnen.
Net op tijd terug op school, om bij de herdenkingsbijeenkomst te zijn voor Nina.

En tussen alles door naar mijn moeder; om de voorbereidingen te doen voor haar 60e verjaardag.
Na de herdenkingsbijeenkomst meteen weer omschakelen.
Het is feest!
Mijn moeders verjaardag. Waarvan we allemaal wisten, dat het waarschijnlijk haar laatste zou zijn.
Wat we toen niet wisten was, dat ze 1 maand en 17 dagen later, toch heel plotseling zou overlijden.

Vandaag 3 jaar later.
Het is háár super-computer waar ik nu mijn werk op doe.
Al weken vraagt hij om een upgrade naar Windows 10. Maar ik durf niet.
Steeds weer klik ik het weg.
Bang dat er iets gebeurd met haar ‘nalatenschap’.
Deze week besloot ik toch op ‘inplannen’ te klikken.
En de datum die verscheen,…28 juni!
Het voelde als een steuntje in de rug.
Maar vandaag toch weer angst, twijfel,…moet er niet eerst nóg maar weer een back-up komen?
“Ik ga het uitstellen!”

Maar zoals dat gaat,…er komt iets tussen.
En ik kom bij mijn PC en zie,…UPGRADE 26 %…Help!
Maar het is gelukt!
Op 28 Juni, mijn moeders verjaardag, is er beslist dat IK gewoon die upgrade nodig heb.
Dingen moet loslaten. Verder moet gaan.
Hoe lastig dat ook is…

Lieve mama…

One small step,…and a giant leap.

One small step,…and a giant leap.

2016, een nieuw jaar.
Één jaar geleden,
besloot ik om voor mezelf te beginnen.
Voelde de voldoening,
na het maken van een ontwerp voor vrienden.
Ik sprong,
het diepe in.
Wist totaal niet wat ik wilde gaan doen.
Alles…
En ook weer niet.
Voelde dat ik een andere richting op wilde.
En wist van binnen ook waar naartoe,…
Maar durf ik dat?
En hoe doe ik dat dan?
Veilig, toch ook vasthouden aan het bekende.
Want da’s makkelijker dan op nieuw beginnen.
Te veel, te breed, geen focus.

Een jaar heb ik erover gedaan.
Trainingen gevolgd, Challenges gedaan.
Langzaam kreeg ik richting.
Steeds duidelijker werd mijn doel.
Verder en verder weg van mijn ‘oude beroep’.
Steeds dichter bij mijn hart.

2016.
Een nieuwe start.
Het derde jaar na het overlijden van mijn moeder.
Al die tijd, staat haar computer,
haar levens-ader tijdens haar ziekte,
te wachten op mij.

De stap is nu gezet.
Ik kan er mee werken.
Vanaf hier,…mijn moeders geweldige computer
werk ik aan mijn bedrijf.
Omringd door mijn dromen,
ga ik aan de slag.
Zet ik stappen.
Werk ik mijn ideeën uit.
Volg ik mijn hart en kom ik in actie.
Mijn gebruikers account naast die van mijn moeder.
Samen.
Met haar vertrouwen,
haar liefde in mij,
ga ik door mijn angsten heen.
Op naar Inspiratie.

Zoals zij mij inspireerde,
wil ik anderen inspireren.
Inspireren,…
Om zichzelf te durven zijn.
Om lief te zijn,
Allereerst voor jezelf.
Lief te zijn,
voor elkaar.

Het lijkt een kleine stap,…
werken aan een computer.
Een kleine stap,…
maar een grote sprong voor mij.

Lieve mama,
Here I go!