Het is dinsdag 8 januari 2013; Gezins-Avondspits…
Zojuist ben ik weer eens volledig door het lint gegaan.
Ik heb gebruld als een losgeslagen leeuw.
WRRROEOEOOOHHHW,…!!!!!
Ons middelste kind ging na school ‘klusjes doen’.
Hij was al geruime tijd álle mogelijkheden van de stofzuiger aan het ontdekken.
Ondertussen wil mijn dochter léésoefeningen (ze is 3!) doen op de computer.
En mijn oudste zoon vraagt of hij zijn carnavalswagen mocht schilderen.
Ik word al moe bij de gedachte en zeg:”Nee”.
Pogingen om het via opa voor elkaar te krijgen mislukken.
Met grote frustratie als gevolg…
Na een relatief rustig (én zeldzaam) fruit, drinken en cake moment,
stel ik voor om alvast de dvd klaar te leggen,
die hij morgen nodig heeft voor een toneelstukje op school.
Op de stapel van de dvd’s zou je denken.
Te vroeg gedacht.
Nadat ik 3 keer de stapel, en de hele computerkast, heb doorgeworsteld;
waarbij er steeds andere stapels omvallen,
er ruzie om de computer weerklinkt in de keuken
èn ik nog steeds geen dvd heb; barst ik uit in een woest gebrul!
Het beest in mij is los.
WRRROEOEOOOHHHW …!!!!!
De dam is gesprongen en een waterval van woorden en gemopper is ontketend.
Na die eerste oerbrul schreeuw ik richting keuken, zo hard als ik maar kan:
HHHOUOUOUWWÓÓÓP!!!!
Mijn oudste loopt weg. Voor mijn gevoel snikkend.
Ik voel me slècht!
Kalm blijven is weer mislukt.
Ik loop naar de keuken.
Daar is niks aan de hand.
Iedereen speelt gewoon verder.
Mijn oudste is in de achterbouw en lijkt ook niet echt onder de indruk.
Ik zeg voor de zekerheid, dat ik niet boos op hèm ben.
Uitgeput laat ik me voorover op bed vallen.
Op de grond zie ik mijn schrijfschrift liggen.
Woorden borrelen in me op en ik schrijf alles van me af.
Met elke regel die ik op papier zet,
verdwijnt er spanning uit mijn lichaam.
Beneden hoor ik inmiddels drie Losgeslagen Leeuwen.
Ikzelf voel me weer zo mak als een lammetje.
Ik denk dat ik nu wel weer veilig naar beneden kan,
om mijn drie welpjes te temmen…
Recente reacties