Angst als Kompas?
Angst als Kompas?
Ooit regeerde angst mijn leven.
Tijdens mijn pubertijd raakte ik mezelf kwijt.
En Angst bepaalde mijn koers.
Ik leefde in een beknellende gevangenis.
Alles wat ik deed werd gestuurd door Angst.
Toen ik ouder werd kreeg ik langzaam,
de regie over mijn leven weer terug.
Maar Angst bleef toekijken.
Mijn eerste skivakantie;
Huilend zat ik in de gondel.
Huilend stond ik boven op de berg.
Verlamd van angst ploeterde ik naar beneden.
Mijn eerste kind naar de basisschool.
Mijn oude pijn: School…! Help!
Mensen van mijn leeftijd…
Zomaar een praatje maken,…
Help!
Op een dag nam ik de beslissing om niet meer bang te willen zijn.
De diepe wens om te skiën, hielp me om deze beslissing te nemen.
Einde aan de angst.
Ik ging op ski-les.
Het tweede jaar daarna stond ik,
voor het eerst zonder angst, op mijn latten.
Wát een overwinning.
Maar deze beslissing ‘Einde aan de angst’, hielp me ook verder.
Op het schoolplein.
Het gaf me de kracht om steeds weer op iemand af te stappen.
Iemand nieuws,… de onveilige keus.
“Zeg iets! Al is het over het weer”.
We gingen op vakantie met een groep.
Onbekenden.
Een kennismaking vooraf. Hoe eng…!
Maar ik gaf mezelf een opdracht.
“Kom van je kruk af. Stap op ze af. Maak contact.”
Het was eng.
Maar wát een voldoening.
Wat voelde ik me bevrijd.
Een vakantie met pareltjes van dagen.
Mooie gesprekken.
Samen stilzijn en intens genieten.
Met mensen die je nog maar net kent.
Ik wilde graag schrijven.
Het is al jaren mijn droom.
“Maar hoe dan? Anoniem! Want anders…”
Ik wist niet waar te beginnen.
En mijn droom bleef sluimeren op de achtergrond.
Ik droomde van een eigen bedrijf.
Hakte in Januari 2015 de knoop door.
En meldde me aan bij de KvK.
Wat ik ging doen wist ik niet precies. IETS!
Vorig jaar september deed ik mee aan
de Intuïtie Challenge van Simone Levie.
Ik dompelde me onder in deze Challenge.
Die hele week leefde ik op een roze wolk.
Wat héérlijk.
Ik wil: Schrijven! Inspireren! Verbinden!
“Maar waarom doe ik dat dan niet gewoon???”
Ik liet me wéér leiden door Angst.
Op die dag, startte ik mijn blog!
Op die dag, kreeg mijn Facebook profiel een gezicht.
Mijn gezicht!
Ik ging naar het Spirit & Business Event.
Alleen. Maakte contact. En genoot!
Ik weet nu wat ik wil. Wat ik gá doen.
Schrijven! Inspireren! Verbinden!
En dat is eng.
Angst klopt elke dag wel even aan.
Angst met een geluks-kriebel.
Angst zo hevig,
dat ik achteruit wil stappen.
Het niet doen.
Die geluks-kriebel vertelt me
dat het raakt aan wat ik te doen heb.
En ik zet de stap.
Er is geen weg terug.
Ik blijf stappen zetten.
Elke dag weer.
Ik blijf bang.
Elke dag weer.
Angst staat nu aan de zijlijn.
Is onderdeel van mijn kompas.
Maar ik sta aan het roer!
Recente reacties